Μπλοκογκέιμ

Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό που μου είπε ο πατέρας μου μια μέρα πριν φύγω και πάω να μείνω μόνος μου: "ΑΝ ΠΟΤΕ ΣΕ ΕΝΑ BLOG ΣΟΥ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ 5 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ, ΤΟΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ"

και ποιος είμαι εγώ να παρακούσω την συμβουλή του πατέρα μου...

πάμε λοιπόν:

1) Τρελαίνομαι για ταξίδια! Κατά προτίμηση στο εξωτερικό, και κατά προτίμηση one-way! Ίσως να άλλαζα τα 3.5 χρόνια που έζησα στην Θεσσαλονίκη με τους 6 μήνες που έζησα στην Ολλανδία αν δεν είχα κάνει 2-3 πολύ καλούς φίλους εκεί, αλλά σίγουρα δεν θα αλλάξω με τίποτα τα επόμενα 2.5 (τουλάχιστον) χρόνια που θα με βρουν κάπου αλλού (Hint: viva espana!)

2) Στα σοβαρά θέματα της ζωής, προσπαθώ να είμαι σοβαρός και εγώ. Τώρα, αν στα υπόλοιπα θέματα είμαι λίγο αφηρημένος ή αν δεν τους δίνω την πρέπουσα σημασία, ε, εντάξει.....τι να κάνουμε τώρα.....κάποια πράγματα δεν αλλάζουν εύκολα.... άσχετα αν κάποιοι (βλέπε g/f) θα ήθελαν να αλλάξουν!

3) Μου αρέσει πολύ να βρίσκομαι με φίλους, αλλά χρειάζομαι και τον χρόνο μου. Τι να κάνουμε, κάποιες φορές προτιμάω να μείνω μέσα και να παίξω manager (όποια δεν ξέρει τι εστί manager,θα ξέρει τι εστί wow, αλλιώς είναι ή μια πολύ τυχερή στο θέμα των σχέσεων, ή λεσβία) ή να δω X-files ή Simpsons, και άντε βρείτε μου εσείς κοπέλλα που δεν θα έχει πρόβλημα να μην βγει ένα σάββατο βράδυ για να δει τον Mulder ή τον Homer.

4) Η καλύτερη στιγμή να κάνεις κάτι, είναι η τελευταία. Για παράδειγμα: Αύριο το πρωί φεύγω, πρέπει να φτιάξω τα πράγματα μου, να κάνω κάτι τελευταία ψώνια,να πάρω το εισιτήριό μου και κάτι άλλα ψιλοπράγματα. Και τι κάνω εγώ? Κάθομαι και γράφω διάφορα, περιμένοντας να με πάρουν τηλ να πάμε για καφέ, να δούμε το αποψινό ματς και μετά να πάμε για καμιά μπύρα. Αυτά είναι....

5) Αυτήν την χρονική περίοδο, υπηρετώ την μαμά-πατρίδα.....ως πιστός και φιλότιμος στρατιώτης.... γαμώ.....

Let there be blog

Και εγένετο blog!

Ευχαριστώ όσους βοήθησαν στο να δημιουργηθεί αυτό το blog,

ευχαριστώ το laptop το οποίο δουλεύει κανονικά αν και περίμενα ότι η μπαταρία θα με πρόδιδε (έχουμε και διακοπή ρεύματος βλέπετε..),

ευχαριστώ την μητέρα μου η οποία φιλοτιμήθηκε να σταματήσει το κύρηγμα περί της σημασίας του να ντύνεσαι καλά τώρα τον χειμώνα και με άφησε να γράψω,

ευχαριστώ τους Pink Floyd οι οποίοι με ενέπνευσαν για τον τίτλο του blog - άθελα τους βέβαια (ή μήπως όχι? μήπως πλησιάζω την απάντηση στην ερώτηση που βασανίζει όλους τους μουσικόφιλους "Που το πάνε οι Floyd με την μουσική τους?" χμμ....)

ευχαριστώ τον Άγιο Βαλεντίνο που μάζεψε όλους τους δεσμευμένους φίλους μου, και βρήκα λίγο χρόνο να γράψω

και φυσικά ευχαριστώ την Αστάρτη για την βοηθεία της αλλά και γιατί με μύησε στην blogoκοινωνία και μου θύμησε ότι εκτός από τα greeklish υπάρχουν και τα greek στο keyboard (ουπς! πληκτρολόγιο εννοούσα)

Μόλις βρω θέμα να γράψω, θα επανέλθω.

Untill then, may the force be with you