Αυτές τις μέρες, συνειδητοποίησα κάτι: ότι αξίζει να στεναχωριόμαστε μόνο για τις (λανθασμένες) επιλογές που κάνουμε. Οπότε γιατί εγώ να κάθομαι να σκάω για το γεγόνος ότι χάνω πολύτιμο χρόνο από την ζωή μου?????? (θυμίζω: είμαι φαντάρος) Ήταν κάτι που δεν μπορούσα να το αποφύγω, οπότε I just lay back και περιμένω να έρθει ο Άυγουστος για να συνεχίσω με την ζωή μου.
Κάποτε, η κοπέλλα μου με ρώτησε πότε καταταγόμαστε στο στρατό εμείς οι Έλληνες. Της είπα: "όταν σταματήσουμε να ελπίζουμε ότι θα το αποφύγουμε".
Γιατί αυτή η αναφορά στον στρατό?
Γιατί χθες είχα γενέθλια. Όχι βέβαια ότι με πιάσανε τίποτα τάσεις για ανασκόπηση της ζωής μου και του τί έχω κάνει και τί όχι. Αν είναι να κάνω ανασκόπηση κάθε 11 του Απρίλη, σώθηκα.....
Απλά καθόμουν και σκεφτόμουν (γράψε λάθος: ΕΒΑΦΑ και σκεφτόμουνα) που ήμουν στα προηγούμενα μου γενέθλια. Οποιαδήποτε σύγκριση μόνο μελαγχολία (και ανηπομονησία) μπορεί να φέρει.
Και εξηγούμαι:
2 Χρόνια πριν:
Τότε έμενα Ολλανδία. Σε μια μικρή αλλά αξιαγάπητη πόλη στα νότια της χώρας. Ήμουν άρρωστος,θυμάμαι, και είχα την κοπέλλα μου να φέρνει τόνους από χάπια, τα οποία περιέργως κατέληγαν στον κάδο των αχρήστων όταν αυτή τύχαινε να κοιτάξει κάπου αλλού. Θυμάμαι την απορία της για το ότι τα χάπια που "έπαιρνα¨ κάθε μέρα δεν έπιασαν και έκατσα 2 εβδομάδες στο κρεβάτι. Τελικά ίσως να πρέπει να σταματήσω να είμαι προκατελλειμένος ενάντια στα φάρμακα,χάπια κτλ
1 Χρόνο πριν:
Βρισκόμουν Ισπανία διακοπές. Ημουν στα μισά του El Caminio, μιας υπέροχης διαδρομής, που όμως περιλάμβανε και 112 χμ περπάτημα! Κάναμε γύρω στα 25 χμ την μέρα, και την πέμπτη μέρα φτάσαμε. Αυτό το ταξίδι πιθανότατα να παίξει μεγάλο ρόλο στην ζωή μου, μιας και μου δόθηκε η ευκαιρία να βρω και εγώ την Ιθάκη μου! ( Σε αυτό το σημείο, θα ζητήσω να μου συγχωρεθεί ο άσκοπος λυρισμός μου, αλλά τί να κάνω? Να φιμώσω την έμπνευση μου?)
Χθες:
Φαντάρος σε ένα κ***στρατόπεδο στην Ρόδο, υπηρεσία, αγγαρεία, και όλα τα συναφή.
Quiz: Ποια γενέθλια πρέπει να ξεχαστούν asap?
(Hint: όχι τα πρώτα, αλλά ούτε και τα δεύτερα. Δεν ξέρω αν βοήθησα καθόλου)
Υ.Γ πλάκα-πλάκα, ξέρω μερικά άτομα που θα μπερδευόντουσαν
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Αν κρίνω από τους δικούς μου συναδέλφους στο στρατό, οι περισσότεροι θα διάλεγαν τα τρίτα!
Εγώ θα έλεγα πως είναι λίγο νωρίς να κρίνεις. Περίμενε να έρθει η 11/4/08 και κρίνε. Εγώ πέρισυ έλεγα πως πέρασα τα χειρότερα γενέθλια στη ζωή μου (επειδή ήμουν μόνο εγώ και ένας φίλος μου) αλλά τελικά ξέρεις τι κατάλαβα; Ότι η αξία της στιγμής μπορεί να κριθεί μόνο όταν περάσει ο καιρός.
Δεν ξέρω! Θα δεις μόνος σου όταν έρθει η ώρα!
Τους θερμούς χαιρετισμούς μου!
Γιατί;
Τι τις θέλεις αυτές τις συγκρίσεις;
Αντι να σκέφτεσαι τα 2 προηγούμενα, σκέψου καλύτερα τα 2 επόμενα.
Υποθέσεις..γιατί;..άσχημα είναι;
Better? Μπά ε;
Πώς γίνεται να διαλέξει κάποιος σαν αξεχαστα τα γενέθλια που πέρασε μέσα στο στρατό;;
Θα τρελαθούμε τελείως!
έτσι κι αλλιώς μετά τα 35 θα τα ξεχνάς τα γενέθλια, πριν αυτά έρθουν..
Post a Comment